En nu dus het stikstofdebacle, waarbij de overheid zich op grond van ondeugdelijke metingen, onduidelijke doelen en idiote ideologische overtuigingen verschuilt achter ‘de wetenschap’ om onredelijke eisen te stellen aan boeren die decennialang gedwongen zijn om precies datgene te doen waar ze nu voor worden gestraft: lenen, investeren, schaalvergroten en intensiveren. Maar die boeren, die hebben wél middelen om zich te verweren tegen de tirannieke decreten van het keurige ambtelijke tweewoordentuig.
Maand: juni 2022
Bier & Buh-kufsky
“De Algarve is zo mooi omdat het voor paupers is. Dit is het afvoerputje. Heerlijk. Ik hou er van om de teloorgang van de mensheid voorbij te zien komen”, oreert het knaloranje Hawaii-hemd die enerzijds een slaaf van zijn eigen slechte gewoontes is en anderzijds een vlijmscherpe observant van de situatie om hem heen. Hij oordeelt niet en aan de onderkant van de samenleving wordt hij zelf ook niet beoordeeld. Hij leeft zijn eigen teloorgang en geniet er met grote teugen van. “Ik heb geen vragen meer.”
Sommetje stikstof
Als ‘de wetenschap’ het ergens niet over eens is, dan is het wel de stikstofsituatie. Nederland heeft zichzelf voorgenomen om – naar schatting – honderdmiljoenmiljard keer strenger te zijn dan buurlanden en zelfs dan de Europese regels. Nederland wil het braafste jongetje zijn in een klas zonder andere kinderen.
Rosérode reiswagen
Het is misschien wel mijn énige manier van ontspanning, en altijd al geweest. Lang rijden, ver rijden, rijden rijden. Het gaat niet om de plaatsnamen. De regio’s. Het gaat niet eens om de reis, noch om de snelheid. Het is het rijden. Heel lang aaneengesloten hetzelfde doen en dat rustgevend vinden. Zeshonderd kilometer zonder stoppen, geen uitzondering als het kan en als het tanklampje niet zou dwingen, waren lege wegen geen reden om überhaupt te stoppen. Honger en dorst voel ik toch niet zolang ik niet uitstap.
Tassen dragen
Na Halbe Zijlstra, die nog weleens tegengas scheen te geven totdat ie over een hele banale leugen zijn politieke dood in struikelde, kwam Klaas Dijkhoff. Die zat constant op het vinkentouw tussen zijn rol als kroonprins en zijn functie als waterdrager en na zijn vrij abrupte vertrek bood de bijkans kaalgevreten VVD nog maar weinig opties. In een uitgeholde fractie van klaplaven, waarvan de meesten nog in hun pak moeten groeien, is weinig liberaal talent meer over na tien, twaalf jaar Rutte. De kieslijst was gevuld met voormalige persoonlijk assistenten en overige interne conciërges zonder ervaring in het echte leven.
Bodem drift
Gerda van de twee-onder-een-kap op de hoek noemde Joke van driehoog in de huurflat in de buurtapp een ‘racist’, vanwege haar bevraging van het gemeentelijke voornemen om het COA ter wille te zijn door het opvangen van 350 asielzoekers op het leegstaande kazerneterrein aan de rand van hun woonwijk. ‘Wat doen die mensen dan de hele dag?’ was alles dat Joke wilde weten, maar het ondertoontje beviel Gerda niet.
San Sebastián
Het is tien voor avondklok als ik, veel te hard over de slingerende wegen, de grenstol Frankrijk/Baskenland passeer. Ouderwetse machines met muntvangende trechters retourneren 1- en 2 cent-muntjes die ik al jaren niet meer gezien heb en een gevoel van euforie kruipt ergens vanonder het dashboard de auto in. Ha! Frankrijk verslagen! Stik lekker in je pass sanitaire! Freedom, bitchesss!
Depp / Heard
De afgelopen weken raakte ik onredelijk bevangen door de #MeToo-zaak tussen Johnny Depp en Amber Heard. In intieme details zoals je achter geen enkele andere ‘geloof slachtoffers’-kwestie hebt gehoord, kon de hele wereld een eigen oordeel vellen over het tragische vechthuwelijk tussen het Hollywood-monster en zijn ambitieuze eega, die elkaars stoppen lieten doorslaan van hotels in Australië en de Oriënt Express tot de Bahama’s en in hun penthouses in Los Angeles.