Er werd zendtijd toegekend aan Ongehoord Nederland nadat oprichter Arnold Karskens binnen de gestelde voorwaarden voor toetreding tot de publieke omroep succesvol het benodigde aantal leden had geworven en een plan van aanpak door de goedkeuringsmolens van de NPO wist te geleiden. Binnen die zendtijd komen mensen aan het woord die van de mediaan afwijkende (en niet zelden pertinent onware) opvattingen delen met de kijkers, en soms zegt iemand weleens ‘neger’ op televisie. Razendsnel zwellen geluiden aan om de morele bandbreedte van de publieke omroep terug naar de knellende (en ook niet altijd feitelijk correcte) waarden van voorheen te brengen, door ON uit het bestel te schoppen.
D66 Asielmaffia
Het ergste is de manier waarop D66 met een papieren leugen de werkelijkheid probeert te vertekenen. De regeringspartij veinst dat de dwangwet een antwoord is op stoelslapers in Ter Apel, op stroperige asielprocedures en gebrekkige uitzetmogelijkheden, op volcontinu draaiende dieselmotoren van haastig aangelegde cruiseschepen, op overlast in buurten en op buslijnen en een tekort aan huizen, op gebrekkige integratie en slechte kansen op de arbeidsmarkt. Zolang er genoeg bedjes in genoeg sporthallen, gevorderde hotels en desnoods in lege cubicles van gemeentekantoren staan, volgt de rest vanzelf.
Lachende Bouwvakkers
Ik zou willen dat we in een tijdsgeest leefden waarin we konden lachen om een gewaagde commercial waarin een stel bouwvakkers zich vrolijk voorbereidt op een geweldig WK, maar helaas leven we in een tijd waarin mensen die altijd kwaad zijn op mensenrechtensituaties in het algemeen en nu die van Qatar in het bijzonder, hun machteloosheid om middeleeuwse oliesjeiks tot de orde te roepen botvieren op de reclame van een supermarkt. Die vervolgens prompt de reclame van de buis trekt en nederig nep-excuses maakt, want een paar duizend dode bouwvakkers is best kut, maar imagoschade is pas echt erg voor de brand safety.
Aapje GeenStijl
Vandaag ben ik een dag vrij en overdenk ik vier jaar onafhankelijkheid van GeenStijl. We mogen toch constateren dat wat er ook is gebeurd en nog gebeuren zal: het aapje GeenStijl treedt nog altijd in eigen circus op. Midden in de waan van de dag, wars van die van anderen. […] Vandaag vieren we vier jaar onafhankelijkheid en wie eerdere nieuwsbrieven gelezen heeft hier, kan zich mijn geweeklaag vast nog heugen over hoe zwaar, vermoeiend en vaak ook vervelend het runnen van een eigen onderneming is. Zeker tegen woeste decors van zinkende renaissancevloten, wereldwijde pandemieën en de boerenhamvraag of minder vlees eten een planeet kan redden, of dat mensen zich eens niet zo moeten aanstellen.
Vruchteloze Mediacratie
Al de partijperikelen mogen geen naam hebben in het canon van Forum voor Democratie. Het zijn loden voetnootjes in een verder zuiver gouden succesverhaal, want nog altijd weten Baudet en zijn verzetshelden (met name de koene rekenkundige Pepijn van Houwelingen en de vlijmscherpe retoricus Gideon van Meijeren) het politieke debat te dicteren, te sturen en ja, ik durf zelfs te beweren: te leiden. Geen onderste steen komt boven dankzij Baudet en zijn Gideonsbende (no pun intended, echt niet), geen enkele crisis van de vele die ons land plagen wordt met verantwoording het hoofd geboden en er is geen debat dat niet ontspoort zodra FvD’ers het woord nemen. Werkelijk ieder politiek speerpunt van de partij (te weten: ophef, in alle varianten) komt wekelijks op de voorgrond. Forum voor Democratie: absolute winnaars van de vruchteloze mediacratie.
Serieuze Verantwoording
Mijn printer is nog niet aangesloten en het papier is op, dus ik heb het klusje al een paar keer opzijgelegd. Maar ligt dat eigenlijk wel aan de printer? Het is meer dat ik gewoonweg geen zin in heb om de moeite nog te nemen. Het voelt als een nutteloze daad en niet alleen omdat ik vier landen verderop ben gaan wonen. De afgelopen verkiezingen in Nederland voelden ook al steeds meer als stupide zelfbedrog. Beetje jezelf voor de gek houden met zo’n rood potloodje in de hand, om democratische verantwoordelijkheid te nemen in een land waar überhaupt geen serieuze verantwoording meer wordt afgelegd.
Actieve Herinnering
Politici weten zich geen raad met de snelheid van de tijd. In hun haast om de waan van de dag bij te benen, vallen ze met bosjes om met burnouts en overige vormen van motivatieverlies. Degenen die achterblijven, staan op steeds verbetener toon elkaar de maat te nemen over het gebrek aan fatsoen en respect. Rapporten komen niet bijtijds naar de Kamer, voor gemaakte fouten neemt niemand nog verantwoording, de angst voor het populisme doet de Haagse onderbuik rommelen en al wat de kijker & kiezer thuis nog ziet, zijn politici die de hele dag boos, verontwaardigd, beledigd en hypocriet zijn. Zo leren ze ons hoe het niet moet, maar staan vervolgens wel verontwaardigd te klagen dat we hen precies behandelen zoals ze ons iedere dag zelf voordoen. Frappant, nietwaar?
Piepkleine Verhuisviolen
Het is alweer dik zes maanden geleden dat we zompig en verzakkend polderland verruilden voor zonnig en vriendelijk Portugal en sinds begin september hebben vrouw, hond en ik een fijne casa op twee kilometer van het strand betrokken. Het galmde als een malle, want de verhuiswagen met alle huisraad liet vreselijk lang op zich wachten en daarover wilde ik eigenlijk ontiegelijk leeglopen tegen jelui. Natuurlijk wel verpakt in een zekere leerzame, anekdotische context hè – anders lijkt het ook maar of ik als een klaaglijke consument zit te sikkeneuren over alle gecontainerde consumptiespullen die kaders en (in)vulling moeten geven aan mijn burgerbestaan.
Ouderwetse Service
(Niet dat Nederland zelf nog weet wat persoonlijke dienstverlening ook weer was. ‘Klantenservice’ is een binnendienst voor eigen bedrijfsvoering geworden, dat is ingericht om achteraf na te bellen en opdringerige mailtjes te sturen om te vragen of de medewerker die je wél gesproken hebt, zich netjes aan het servicescript gehouden heeft. Dat doen ze niet om de klant te plezieren, maar om het eigen personeel onder de knoet te houden: blijven glimlachen terwijl je de klant zo snel en lucratief mogelijk door de flowchart, via de kassa en richting de uitgang wandelt. Zodat je op de drempel al een ‘vertel ons in twee minuten hoe u onze dienstverlening vond’ in je mail hebt.)
Gesubsidieerd Toneelgezelschap
Het best gesubsidieerde toneelgezelschap van Nederland. Zo betitelt mijn vader het koningshuis altijd. Ceremonieel maar niet zonder macht. Zogenaamd bescheiden maar wel ieder jaar een hogere bijdrage. Geen politieke inmenging maar toch pleiten voor alle geijkte globalistische doelen. Maar naar buiten altijd betrokkenheid veinzen bij de staat van het land en haar volk. Het werkt,…