(Niet dat Nederland zelf nog weet wat persoonlijke dienstverlening ook weer was. ‘Klantenservice’ is een binnendienst voor eigen bedrijfsvoering geworden, dat is ingericht om achteraf na te bellen en opdringerige mailtjes te sturen om te vragen of de medewerker die je wél gesproken hebt, zich netjes aan het servicescript gehouden heeft. Dat doen ze niet om de klant te plezieren, maar om het eigen personeel onder de knoet te houden: blijven glimlachen terwijl je de klant zo snel en lucratief mogelijk door de flowchart, via de kassa en richting de uitgang wandelt. Zodat je op de drempel al een ‘vertel ons in twee minuten hoe u onze dienstverlening vond’ in je mail hebt.)
Revu
Gesubsidieerd Toneelgezelschap
Het best gesubsidieerde toneelgezelschap van Nederland. Zo betitelt mijn vader het koningshuis altijd. Ceremonieel maar niet zonder macht. Zogenaamd bescheiden maar wel ieder jaar een hogere bijdrage. Geen politieke inmenging maar toch pleiten voor alle geijkte globalistische doelen. Maar naar buiten altijd betrokkenheid veinzen bij de staat van het land en haar volk. Het werkt,…
BMW Z4
Het is een foto die het coronadebacle pijnlijk prachtig opsomt: de ijsgrijze BMW Z4 M40i van Sywert van Lienden, onder overheidslogo’s te koop gezet in een veilinghal van de Rijksdomeinen. Spandoeken en grijs beton die doen denken aan priklocaties van de GGD, het Rijkszegel in het kille overheidsblauw van Financiën en de Duitse degelijkheid op wielen die bij opbod verkocht wordt door een ministerie dat het voertuig heeft afgepakt van de rechtmatige eigenaar, nadat die miljoenen had verdiend aan een mondkapjesdeal met een ander ministerie. Een deal waar Sywert van Lienden een schatrijke hoop publieke stront mee werd, gesloten door een minister die naar eigen zeggen “wel betrokken, maar geen betrokkenheid” had bij een deal waar zijn vieze vingerafdrukken overal op zitten. Ook als iedereen verliest, wint de overheid altijd. Nederland is een heel lelijk land.
Zonnige onderbuik
Weg moesten we. Ver van Nederland vandaan. Als je het hardop uitspelt, staat het behoorlijk dramatisch maar ik zou niet weten hoe anders het over te brengen. Voor onderkoelde ironie of speels sarcasme heb ik al maanden geen energie en bovendien speelt een zekere spijt of zelfs een lichte wrok ook een deuntje mee. Spijt dat het in Nederland niet meer leuker werd. Wrok dat het in Nederland niet meer leuker werd. En dus luisterden we naar de onderbuik, die altijd gelijk heeft, en spellen we nu onze spijt vanuit zonnig Zuid-Europa enigszins dramatisch uit:
Groeipijn
Van de vele crises die Nederland plagen, was eentje het meest zichtbaar in 2022: de migratiecrisis. Hoewel er in de media vooral naar verwezen werd als een opvangcrisis, noodopvangcrisis of vluchtelingencrisis, gaat het probleem veel verder dan een vraag naar voldoende veldbedjes in Ter Apel, in leegstaande kazernes of bij de mogelijk gedwongen gemeentelijke opvangcentra in 2023. Het is niet alleen een kwestie van bed, bad en brood – het ontbreekt aan een langetermijnvisie die niet alleen over de culturele integratie van die vele tienduizenden nieuwkomers gaat, maar ook over hun huisvesting, arbeidspositie, zorg, scholing en opleiding en vrijetijdsbesteding. Waar zijn de scholen, ziekenhuizen, sportclubs en bioscopen om jaarlijks de migratiesommen van een stad als Leiden mee op te vangen?
Marvel Universe
Ergerlijk is dat in de Marvel Universe geen intrinsiek fundament van natuurwetten bestaat. In tegenstelling tot de karakterverscheurende keuzes die de oorspronkelijke stripfiguren verbeelden in de oude comic books, hebben morele keuzes en verantwoordelijke beslissingen in de verfilmingern van de afgelopen tien, twaalf jaar steeds minder échte consequenties. Gedode helden kunnen weer tot leven gewekt worden, in buitenaardse omstandigheden geldt geen beperkende aardse fysica en als een verkeerd gevallen besluit onverhoopt leidt tot de vernietiging van hele steden of planeten – ach, kan gebeuren: dan draait iemand gewoon even het gehele tijd/ruimte-continuüm terug en proberen ze met z’n allen nog een keer dezelfde perikelen aan te pakken.
Salman Rushdie
Een kwart eeuw na De Duivelsverzen heeft de religieuze terdoodveroordeling Salman Rushdie alsnog ingehaald. De islam is een geduldig beest. Politieke correctheid, daarentegen, is een opgewonden koekoeksklok die steevast onmiddellijk de gong luidt wanneer een gelovige moslim tot bloedvergieten overgaat, om iedere en elke islamcriticus meteen het eigen nest uit te beieren.
Niet Besten
Zo tikken we de bal lekker rond tijdens het lummelen van Tim den Besten – die, laten we wel wezen, dit hilarische gedoetje primair aan zichzelf te danken heeft. Niet omdat hij een Sinterklaasliedje zong met het woord ‘knecht’ erin en ook niet omdat hij daarvoor zijn onoprechte, onterechte en overdreven spijt betuigde, maar omdat hij zelf onderdeel is van de cult die het überhaupt mogelijk maakt dat een spontane uiting van blijheid in de richting van een vriend tijdens een groots feest met een ‘sociale’ geseling gelogenstraft moet worden.
Koele komkommers
Momenteel ben ik grotendeels uitgeplugd van de persalarmen om in m’n nieuwe woonland diverse soorten residentie te regelen, van papier tot baksteen. Mijn nieuwsconsumptie beperkt zich tot een beetje koppensnellen en tweemaal daags een paar minuten op Twitter kijken aan welke ophef mijn concullega’s van het luidsprekersdeel der natie zich heden laaft, en die kleine shotjes van de cyclus geven een vreemd vertekend beeld.
Eindeloos emmeren
Ik moest me even inlezen vanaf m’n vakantie-adres maar naar verluidt hebben jongeheren van het Amsterdams Studenten Corps naar hun vrouwelijke verenigingsgenoten verwezen via vieze rijmpjes en onbetamelijke bewoordingen, luidkeels bezongen met dermate veel branie dat de hertjes woedend op hol sloegen, met een brandgang richting de brievenbus om zich publiekelijk kwaad te maken.